Ergen anneleri kulübü | Ergenlik dönemi gençleri ve ergen anneleri birleşin!

Geçen gün yürürken ben de annem gibi düşünmeye başladığımı fark ettim. "Ah siz küçükken ne kadar rahattı her şey" der durur. Çocuklar büyüdükçe dertleri de büyür çünkü. Küçük çocuklar için tutulan ne kadar çok blog, ne kadar çok danışmanlık birimi, ne kadar çok anneler kulübü var. Ancak iş ergenliğe gelince her şey bambaşka oluyor sanki. "Ergenler evlatlık statüsünden çıkıyor mu acaba?" Ortada ne ergen çocuk ne de ergen annesi var. Hatta öyle ki, bir ergen annesinin tuttuğu blog bulmak neredeyse imkansız. Halbuki küçük çocuk anneleri çocuklarının yaptığı şebeklikleri ve neleri fark ettiklerini yazmaktan büyük zevk alıyorlar. Sanırım ergenlik dönemi her anne için çok zor bir dönem ve anneler içine kaçmayı tercih ediyor. Elbette ergenlerin durumlarını deşifre etmek, bireyselliklerini ortaya koymak ve seçimlerini ifşa etmek de istenmiyor olabilir; Bu da ayrı bir etik durum aslında. "Yapmalı mı, yapmamalı mı?"

Ergen anneleri bu dönemde kendilerini o kadar yalnız, o kadar çaresiz ve dermansız hissediyor ki; neye sarılacağını şaşırıyorlar. Elbette bunun için pedagoglar, psikologlar var ve işin ehlini bulmak şartıyla bu da ergen anneleri için büyük şans. Fakat bazen onlar bile kendilerine göre bir çözüm üretebiliyor ve bu çözüm anlamsız kalabiliyor: "ya danışmanınız sizin çocuğunuza uymayan bir çözüm önerirse?" kaygısı ergen annelerinin kafasına takılabiliyor.

İşte bu yüzden kendi kendime ergenlik kulübü kurmaya karar verdim; şimdilik tek üyesi ve yöneticisi benim.

Gelecekte nasıl devam ederim, bilmiyorum. ancak gerçek şu ki, kendimi ülkemizdeki milyonlarca ergen annesinden biri olarak görünce yalnız olmadığımı anlıyor ve mutlu oluyorum; "Birileri de benimle aynı şeyleri, çaresizlikleri hissediyor, ne güzel" demeyeceğim, ama "olan bence mükemmel" diyeceğim :))