Annelik gücümü geri çağırıyorum | Ergenlik dönemi

Kızımla ergenlik sorunlarımız bir dağın zirvesinden dünyanın arşına atlar gibi bir ruh hali ile başlayınca çok sallandım, çok debelendim. Bütün enerjim gitti, sürekli ağlayan, ağlamaktan yüzü gözü şişmiş bir insan oldum. Kendimi suçlamaya başladım, hata aramaya başladım. Böyle bir sonuç varsa bir yerlerde bir hata olmalıydı.

Yüzümden düşen bin parça, bu da yetmiyor, her bir parça daha bir bin parça... Dayanılacak gibi değildi kısaca. Çaresizliğin dibine vurmuştum. Öfke, kızgınlık, ne olduğunu bilememe, nasıl davranacağını bilememe, ne dersen ne olacağını kestirememe, hepsi var çaresizliğin içinde.

Sonra bir gün bir arkadaşımla konuşurken, bana ‘Allah’tan annelik gücünü geri iste’ dedi. Vay be dedim, işte kaybettiğim şey bu. O günden beri aklıma geldikçe, kendimi çaresiz hissettikçe annelik gücümü geri istiyorum. Bunu kendime hatırlatıyorum, çünkü ben güçlü olmazsam bu ergenlik bitmeyecek. Çocuklar ne olursa olsun yanlarında tutunacak bir dal, sarılacak bir ağaç arıyorlar, çünkü güveni ancak böyle öğrenebilirler. Bizim onlara annelik yapmamız gerek, yoksa roller değişiyor, onlar bize annelik yapıyor. Bu da bütün dengeleri birbirine karıştıran ve hiç olmaması gereken bir şey.

Üç domuzcuk masalındaki gibi bütün rüzgarlara ve düşmanlara karşı koyacak en sağlam yapı olmak için annelik gücümü geri çağırıyorum.

Banu Conker
Banu Conker'in tüm Grafik Saati yazıları
Banu Conker'in kişisel gelişim yazıları
Banu Conker Hayata Dair annelik yazıları
Banu Conker'in diğer Hayata Dair yazıları

Diğer annelik yazıları